Het nieuwe jaar is gestart. Er worden wensen geuit en nieuwe plannen gesmeed. Elk van ons begint met goede voornemens: voornemens die ons terug een stapje dichter bij ‘het geluk’ mogen brengen, voornemens die we meenamen vanuit het vorige jaar, ervaringen waaruit we toch wel heel wat geleerd hebben.

Dit jaar staat in ‘het teken van het paard’. Symbolisch wordt gesteld dat het gaat over de actie, het doen! Onze handelingen naar buiten uit worden enorm benadrukt in dit jaar.

Daarover gaat het juist wanneer we werken met paarden: welke handelingen stellen we, en op welk moment? Welke kleur krijgen ze? Welke vibratie dragen ze?

Onze handelingen worden enorm bepaald door onze innerlijke leefwereld: onze gevoelens, onze gedachten en ons lichamelijk gewaarworden. Er bevindt zich een interactie tussen deze componenten. Dit alles bepaalt het resultaat, de reactie.

Onze gedachten en onze gevoelens bepalen de kleur van de handeling. Deze hebben een rechtstreekse invloed op elkaar: onze gedachten monden uit in een aansluitend gevoel, ons gevoel mondt uit in een aansluitende gedachte. Onze gedachten weerspiegelen hoe we over onszelf denken. Zij tonen ons verleden, zij tonen onze beperkingen of hetgeen waar we onszelf in beperken, zij tonen onze taboes, onze ouders, onze opleiding, … Gedachten flitsen door het hoofd. Dit gaat razendsnel en heel creatief. Van waar komen deze ‘gedachten’? Vertrekkende vanuit ons pakketje dat we meekregen als kind, vertrekkende vanuit onze noden, onze verlangens, gingen we op avontuur: het leven. Maatschappelijke waarden en normen, opvoedkundige ideeën, schoolse technieken, onze eigen ervaringen, onze beperkte manier van kijken, … maakten dat er bepaalde conclusies getrokken werden die een nefaste invloed uitoefenden op ons zelfbewustzijn. Deze invloed werkt heel beperkend, remmend. We doen onszelf tekort! We begrenzen onszelf in onze mogelijkheden.

Toch kunnen we er controle over uitoefenen. Er bestaan enorm veel technieken om terug controle te krijgen over onze ‘innerlijke hoofd/denkwereld.’ Paarden spiegelen deze innerlijke gedachtewereld. Zij confronteren ons met ons ‘zelfbesef’, met onze manier om naar onszelf te kijken.

We kunnen natuurlijk projecteren op het ‘niet willen’ van het paard, of ‘het koppig’ zijn vandaag, …. Dan schuiven we de verantwoordelijkheid in de schoenen van iemand anders, maar dat verandert niks aan de gedachtegang die op dat moment innerlijk groeit. Het feit is dat dit groeit en zich verankert en zich verstrengelt.

Het is niet altijd leuk om geconfronteerd te worden met jezelf, met je twijfels, met je angsten. Toch is dit juist zo boeiend om mee op weg te gaan. Het is zo boeiend om iets wat vorige week helemaal niet lukte omdat de handeling zo onduidelijk was, te zien gebeuren de week erna. Het is zo fantastisch dat jouw paard doet wat je vraagt, wat hij voordien weigerde te doen. Dan ben je vertrokken om jouw gedachtegang te leiden naar vooruitgaan en opbouw van jouw identiteit! Het is de start van een lange weg, want negatieve gedachten zitten verstrengeld in het hoofd en in elke nieuwe situatie komen ze terug boven om opnieuw de handelingen te verstoren en de slaagkansen te beperken.

Telkens opnieuw creëren we nieuwe situaties om dit te ontrafelen en onszelf te sterken in ons ZIJN. Telkens opnieuw lokken de pony’s, de paarden deze situaties uit zodat we kunnen werken aan onszelf en onze persoonlijke groei naar zelfvertrouwen en zelfbewustzijn.