Case:

Een jongen van 12 jaar start het eerste middelbaar. Na drie weken wordt mama gebeld door de school of ze Steph wil komen halen. Hij heeft hevige buikpijnen en het is beter dat hij thuis kan uitzieken.

Wanneer Steph in de auto stapt, begint hij te huilen. Hij kan niks zeggen. Hij knikt als mama vraagt of het hem terug te veel wordt. De huilbui wordt groter.
Mama voelt zich hulpeloos.

Zij moeten zich een weg banen in het ongekende. Voor hen is het elke dag opnieuw een zicht krijgen op de schoolorganisatie, de klas leren kennen en het tempo, dat veel hoger ligt, gewoon worden.
Voor sommige jongens, in dit geval ook voor Steph, zijn dit heel veel nieuwe ervaringen op korte tijd.

Er wordt van deze kinderen verwacht dat zij al heel wat vaardigheden ontwikkeld hebben om zich in deze nieuwe omgeving vlot te beredderen. De emotieregulatie is daarbij een heel belangrijke: jezelf kunnen geruststellen,  jezelf kunnen bevestigen naar vertrouwen, jezelf kunnen overtuigen dat het allemaal wel goed zal komen en dat het je wel zal lukken. Wanneer het hier al moeilijk gaat, wordt het pakket dat je te dragen hebt wel heel groot. Naast emotieregulatie wordt verwacht dat je een taakspanning aan de dag legt, dat je jouw aandacht erbij kunt houden gedurende de hele dag, dat je kan plannen, organiseren, kan timen, doelgericht kunt werken. Er wordt met andere woorden heel wat verwacht. Wanneer dit pakketje als last ervaren wordt, groeit de angst en de onzekerheden naarmate de maand september vordert.

Deze kinderen vinden geen houvast meer in het schoolgebeuren. Wanneer dan de lessenrooster een paar keer verandert, de agenda’s of de boeken er nog niet zijn, veranderingen van klassen gebeuren of veranderingen naar afspraken, …. Voelen ze zich helemaal verdrinken in deze nieuwe wereld. Zij hebben geen mogelijkheid tot flexibiliteit omdat hun steunpunten, hun ankers nog niet opgeslagen werden, nog niet gevonden werden.

Voor deze kinderen is het zo belangrijk om terug te leren vertrouwen: vertrouwen in eigen kunnen, vertrouwen dat moeilijkheden kunnen overwonnen worden, vertrouwen dat het wel goed komt, ook al duurt het soms wel even.

Hoe ga je als ouder dan met dit kind om?

1. Luister naar jouw kind als het van school komt. Laat het zijn/ haar verhaal vertellen en probeer tips te geven die kunnen helpen om houvast te vinden.
2. Onderscheid eigen emoties van de emoties van jouw kind. Het is niet omdat jij dezelfde ervaring gehad hebt dat jouw kind dat gevoel ervaart. Jouw gevoel is het gevoel van NU dat doorheen de jaren zich verder ontwikkeld heeft. Het gevoel van jouw kind is een NU-gevoel waarmee nog heel wat kan gedaan worden vooraleer dit zich manifesteert als trauma.
3. Bevestig jouw kind in zijn kunnen. Laat jouw kind voelen dat hij zelfstandig wordt en groot wordt. Niet alleen rond het school gegeven, ook thuis. Taken in huis zijn hier een heel goed voorbeeld van.
4. Neem contact op met de school indien jouw kind het te moeilijk dreigt te hebben en er zelfstandig niet uit komt. Soms is een vertrouwenspersoon, zoals de leerlingbegeleider, genoeg om jouw kind doorheen deze fase te helpen.

En wat als het helemaal niet meer lukt?

Thuis blijven is blijven in comfort zitten. Thuis is de veilige haven, waar veiligheid, geborgenheid een natuurlijke rust brengen.
Elkeen heeft een natuurlijke drang om actie te ondernemen, om zich te onderscheiden van de rest en zichzelf te ontplooien. Zodat zijn zelfvertrouwen kan groeien om opnieuw nieuwe initiatieven te nemen. Bij het thuis blijven wordt dit proces verstoord. Men durft buitenaf geen actie meer nemen, waardoor frustratie ontstaat.
In vele gevallen wordt dit opgevangen door het vele gamen. Daar neemt men wel degelijk actie, toch vanuit een veilig gebeuren: het is virtueel! De veiligheid is een fake-veiligheid want de angst blijft zich manifesteren in vele vormen: de angst om te falen blijft groeien.
Het vertrouwen is volledig weg en dat moet juist terug opgebouwd worden. Dan kan alleen als men terug buitenshuis gaat.

Hier biedt MATINU vzw de oplossing. Samen met ouders en met de jongere wordt terug op zoek gegaan naar veilige steunpunten waarop men samen verder kan bouwen. Op ons YouTube kanaal hebben we in een kort filmpje nog eens de belangrijkste doelen van Matinu samengevat.